Sacharoza jednen, sacharoza dwa, sacharoza trzy..

Plazmoliza? A co to takiego?

Plazmoliza to w skrócie tracenie wody w komórce roślinnej. Przeprowadziliśmy doświadczenie by to potwierdzić. Potrzebne nam było wykonanie kilku roztworów. I tak kolejne z nich:

• sacharoza I (5%)
• sacharoza II (15%)
• sacharoza III (30%)

oraz:

• sól jadalna (5%)
• sól jadalna (25%).

Następnie przyrządzaliśmy preparaty z cebuli (wyobraźcie sobie jak wyglądaliśmy;d). Po ich wykonaniu skropiliśmy je odpowiednim roztworem i chwilę poczekaliśmy. Okazało się,że plazmoliza najszybciej wystąpiła w roztworze sacharozy 30%.

Dodatkowe zajęcia z panią Katarzyna Spólną. Czyli o DNA słów kilka..

22 kwietnia odbyły się dodatkowe zajęcia z nauczycielką biologii w naszym gimnazjum - panią Katarzyną Spólną. Naszym zadaniem, była próba nawinięcia na patyczek DNA cebuli. Uwierzcie nam - nie było to łatwe ;p I napewno, bez pomocy niezawodnej p.Spólnej nie dalibyśmy sobie rady. A więc - postaramy opisać wam, krok po kroku przebieg owego doświadczenia. ;D

1. Rozpuścić sól kuchenną w wodzie.

2. Wlać roztwór soli do naczynia z płynem do mycia naczyń i delikatnie wymieszać (uwaga - nie może się spienić )

3. Obrać cebulę i pokroić w kostkę (im drobniej tym lepiej - idealne są kosteczki o boku 0,5 cm, ale mogą być nieco większe)

4. Świeżo pokrojoną w kostke cebulę włożyć do pojemnika i zalać roztworem soli kuchennej i płynu do mycia naczyń.

5. Zagotować wodę w czajniku, wlać do pojemnika pełniącego rolę łaźni wodnej, ostudzić do temperatury ok. 60 stopni. Pojemnik z "zupą cebulową" inkubować w łaźni przez 10 minut (nie dłużej!)

6. Całą mieszaninę zmiksować (max. przez 3 sekundy)

7. Przefiltrować mieszaninę przez filtr do kawy, do nieużywanego naczynia.

8. Przelać po około 5 ml przesączu do kilku probówek. Zwykle z 1 cebuli powinniśmy otrzymać około 50ml przesączu.

9. Bardzo ostrożnie nalać do probowki z przesączem taka samą objętość zimnego etanolu, ile jest przesączu. Alkohol powinien utworzyć nad nim warstwę.

10. Po chwili DNA zacznie wytrącać się na granicy faz w postaci cienkich, długich, galaretowatych nitek pokrytych babelkami powietrza. Nitki DNA można nawijać na patyczek i wyjmować z alkoholu.

Rewolwer ?! a po co ci to ?!

Rewolwer, kondesor, okular..

czyli zajęcia z mikroskopem.

Znowu porzucamy biznes i całą uwagę skupiamy na zajęciach przyrodniczych.

Rewolwer? nie bójcie się. Nie będziemy zajmować się sprawamy kryminalnymi (pozostwimy to policji ;p). Rewolwer to jedna z części mikroskopu. Ale po kolei..

Na początku zajęć każdy z nas przygotował preparat (Marlena z jabłka, Cezary z kwiatka, Bianka z cebuli a Daniel z Paulina z ziemniaka). Następnie za pomoca mikroskopu "spojrzeliśmy" w głąb mikroświata ;)

Budowa mikroskopu: 1. Okular; 2. Rewolwer; 3. Obiektyw; 4. Śruba makrometryczna;

5. Śruba mikrometryczna; 6. Stolik; 7. Źródło światła; 8. Kondensor; 9. Statyw

Mikroskop jest zbudowany z:

- okularu, który służy do powiększenia obrazu tworzonego przez obiektyw mikroskopu,
- tubusa, który służy do formowania powiększonego obrazu pośredniego,
- śruby makrometrycznej, która służy do wstępnej regulacji odległości,
- śruby mikrometrycznej, która służy do ustalenia ostrości,
- rewolweru, który umożliwia prostą zmianę obiektywu,
- obiektywów, które zbierają światło wychodzące z przedmiotu i tworzą jego powiększony obraz pośredni,
- kondensora, który koncentruje światło formując z niego stożek,
- lusterka, które służy do naświetlania badanego obiektu;